Weverijmuseum Geldrop.
Gebreidesjaals was in het Weverijmuseum Geldrop. Hierboven zie je een plaatje van een computergestuurde weefmachine. Maar in het verleden ging het wel totaal anders!
Gelukkig kun je van de oude weverijmachines alles nog zien en de vrijwilligers van het museum laten die vol trots voor je draaien.
Gebreidesjaals was er om te genieten van de rondleiding j.l. zondag door Polyanna Moss. Zij als designer, studerend in Eindhoven gaf ons een uitleg bij de tentoonstelling van de Wolwevers. https://www.wolwevers.com/wevers
Zij is een textieldesigner. Zij heeft een grote liefde en interesse opgebouwd, om met de Nederlandse schapenwol aan de slag te gaan. Zij onderzoekt de relatie tussen mens en dier en het milieu. Om de waardevolle wol te behoeden voor vernietiging. Ook om er mee te vilten. Zij verdiept zich in het ambacht, dat al eeuwenlang oud is en heeft daarvoor ook kennis gemaakt met de diverse Nederlandse schapenherders en hun kudde. Speciaal het Kempsch heideschaap heeft haar belangstelling getrokken. Zo ontwerpt hiermee speciale dekens van de Nederlandse wol. Om je hierin te verdiepen moet je echt veel textiel/wolkennis vergaren en daarbij behoort het bestuderen van woleigenschappen, de verfprocessen eigen maken en daarna komt het ontwerpen. Dit alles resulteert in de meest prachtige plaids en dekens.
Te koop bij:
https://www.wolwevers.com/shop
Bron website: Deze rondleiding en activiteit hoorde bij de tentoonstelling WOLWEVERS, nu te zien ( tot en met 30/11) in de Klos van het Weverijmuseum. De presentatie vertelt het verhaal van de nieuwe collectie wollen dekens, gemaakt op de industriële weefmachines in ons museum. Ze zijn gemaakt van de wol van het Kempische heideschaap, een lokaal materiaal wat vaak wordt weggegooid. Door zich actief in te zetten tegen overproductie en door vraag gestuurd en op maat te werken, laten de Wolwevers zien hóe onze textielproductie ook anders kan.
Bronnen:
https://www.wolwevers.com/wevers
Zo ging het vroeger, lange dagen in een wolfabriek met vele machines die een oorverdovend lawaai maakten en voor je begint te werken je melden bij de prikklok. Helaas zijn door de jaren heen bijna alle oude textielfabrieken in Nederland verdwenen. De lonen werden te hoog en de textielfabrieken vertrokken naar de Lage lonen landen.
Bron website :https://pollyannamoss.com/Spinning-in-place
Herders onderhouden de biodiversiteit van het landschap en het welzijn van de kudde, terwijl ze tegelijkertijd de cultuur behouden. Maar hun prestaties zijn meestal onzichtbaar en ondergewaardeerd. Pollyanna Moss probeerde hun bijdrage zichtbaar te maken door vijf dekens te maken van de wol van vijf schapenrassen: het Drents Heideschaap, de Schoonebeeker, het Kempisch Heideschaap, de Mergellander en het Veluws Heideschaap.
Elke deken schetst een intiem portret van een herder en zijn/haar relatie met de kudde en het landschap waarin hij/zij leeft. 'Landschaap' verbindt de Nederlandse huiselijke ruimte opnieuw met het landschap door middel van het materiaal en de ervaringen van de actoren die het vormgeven. Door naar de herders te luisteren, worden deze praktijken zichtbaar en ontstaan objecten die namens hen spreken.
Reacties